Opwinding slaat op de blaas, want in de Antwerpse AFAS Dome [red. voorheen Sportpaleis] staan er lange rijen voor de wc. Fans Celien (24) en Hanna (21) vertellen dat ze moesten huilen toen Kristel en Karen aankondigden te stoppen vijftien jaar geleden. Ze twijfelden dus geen seconde om kaartjes te kopen voor deze show. Linda (26) en Quinty (24) zeggen dat muziek van vroeger meer met ze doet. Iedereen in de rij voor de wc gebruikt hetzelfde woord om te beschrijven waarom ze hier zijn: nostalgie.

Het is voor het eerst in vijftien jaar dat het originele K3-trio Kathleen Aerts, Kristel Verbeke en Karen Damen weer samen op het podium staat. Wat begon als een reeks van 22 shows, groeide uit tot 43 concerten in België en Nederland. De eerste verkoop verliep chaotisch: 33.000 kaarten per tien minuten vlogen over de digitale toonbank en tijdens de Nederlandse verkoop crashte de site zelfs. In oktober stonden de drie voor het eerst weer samen in een uitverkocht AFAS Dome, met tienduizenden fans die kwamen kijken naar de vrouwen met wie ze opgroeiden.

K3 The Originals is met haar 43 shows niet de enige die op dat gevoel inspeelt. Een kleine greep uit de nostalgieconcerten van de afgelopen tijd: oud-winnaars van het Junior Songfestival kwamen samen voor een reünieconcert, Studio 100 bracht klassiekers als Kabouter Plop en Het Huis Anubis terug op het podium, en boyband MainStreet geeft in 2026 een reeks concerten. De nostalgiegolf beperkt zich niet tot kindermuziek: De Jeugd van Tegenwoordig vierde onlangs twintig jaar als trio, het album New Wave viert binnekort zijn tienjarig bestaan, en wereldwijd touren artiesten als Flo Rida, Kesha, Pitbull, Avril Lavigne, Chris Brown en The Jonas Brothers met hun oude hits.

Nostalgieconcerten schieten als paddenstoelen uit de grond en trekken volle zalen. Waarom grijpt juist Generatie Z nu al terug naar haar jeugd, terwijl dit de jaren zouden moeten zijn waarin ze de tijd van hun leven beleeft? 

Hoe nostalgie zalen vult  

Mediawetenschapper Simone Driessen aan de Erasmus Universiteit Rotterdam onderzoekt hoe fans terugkijken op muziek van vroeger en welke rol die nog speelt in hun leven. Volgens haar betekent nostalgie “terugverlangen naar een thuis of tijd, ook al is die misschien nooit echt zo geweest”. In gedachten kleuren we dat verleden rooskleuriger in dan dat het ooit was.  

Muziek is een krachtige uitlokker van een gevoel van nostalgie. Een concert als K3 The Originals brengt je in één klap terug naar de zorgeloze jaren van je jeugd. Driessen: “Je had nog geen huiswerk, geen zorgen over de huur of over wat je vanavond moest eten. Juist die tijd, dat onbezorgde, dat niets hoeven nog, dat is waar we naar terugverlangen.” 

De vrolijke K3-liedjes zetten de poorten weer open naar die eenvoud, met teksten als ‘iedereen kan toveren’ en ‘wij zijn zoveel mooier als we samen zijn’. Volgens Driessen wordt dat gevoel versterkt door de collectieve ervaring: “Je bent twee à drie uur afgesloten van de rest van de wereld, omringd door mensen die precies hetzelfde beleven. Dat geeft enorme waarde aan het moment.” Zelfs wie er met een knipoog staat, half ironisch meezingend met hun oude smaak, wordt uiteindelijk meegesleept door die gedeelde euforie.

‘De generatie die vroeger op K3 danste, wordt nu geconfronteerd met grote veranderingen’

Muziek uit je jeugd houdt volgens Driessen ook later betekenis, juist omdat het een van de eerste dingen is waarmee je je losmaakt van je ouders. De keuze voor wat je wilde luisteren was een van de eerste dingen die echt van jou waren, en dat maakt die herinnering blijvend. 

Waarom juist Generatie Z terugverlangt 

Het collectieve herbeleven van jeugdherinneringen is niet alleen een trend, maar ook een teken van de tijd. Generatie Z is nu oud genoeg om nostalgisch terug te kijken naar haar kindertijd en de onbezorgdheid die daarbij hoorde, en heeft bovendien het inkomen en de vrije tijd om dat te doen. 

Volgens Driessen botst het ideaalbeeld van de zorgeloze twintiger met de werkelijkheid – en juist dat verklaart het terugverlangen. “De generatie die vroeger op K3 danste, wordt nu geconfronteerd met grote veranderingen,” zegt ze. “Je wordt financieel onafhankelijk, krijgt meer verantwoordelijkheid, en dat zorgt voor stress. Nostalgie biedt dan een ontsnapping aan de druk van nu.” 

Die druk is niet alleen voelbaar, maar ook meetbaar. Uit het rapport Op de rem! Voorbij de hypernerveuze samenleving blijkt dat Nederlandse jongvolwassenen steeds meer mentale problemen ervaren door de prestatiesamenleving. Zo steeg het aantal meiden dat druk voelt om te presteren van 20 procent in 2005 naar 52 procent in 2021. 

Toch is nostalgie volgens Driessen niet enkel een reactie op stress, maar ook een natuurlijk bijproduct van de levensfase waarin veel twintigers zich bevinden. “Juist omdat je in een periode vol verandering zit, moet je soms teruggrijpen naar vroeger om verder te kunnen,” zegt ze. Via nostalgie kun je betekenis geven aan je eigen herinneringen en grip krijgen op wie je bent geworden. Er zit een herkenbare cyclus in: elke generatie die volwassen wordt, keert vroeg of laat terug naar de muziek van vroeger. Producenten weten dat maar al te goed. Nostalgieconcerten zijn uitgegroeid tot een beproefd verdienmodel, bewezen concepten die garant staan voor succes.

De hunkering naar vroeger reikt verder dan het individu. Volgens Driessen komt nostalgie in golven terug, vooral in tijden van maatschappelijke onrust. “Hoe groter de ellende in de wereld, hoe sterker de behoefte om via entertainment te ontsnappen,” zegt ze. In periodes van verandering grijpen mensen vaker terug naar een verleden dat overzichtelijker lijkt, ook al was het dat nooit echt. In zulke tijden biedt het verleden houvast. Een artiest van vroeger bezoeken voelt dan veiliger dan iets nieuws ontdekken. 

Hoe nostalgie doorklinkt in de muziekindustrie 

Uit het Live Publieksonderzoek (2019) blijkt dat twee derde van de Nederlandse jongeren niet vaker dan één keer per jaar een concert bezoekt. Kiezen ze die ene keer voor een nostalgieconcert, dan wordt het moeilijker voor nieuwe artiesten om hun concerten vol te krijgen. Doorbreken is volgens Driessen sowieso lastiger geworden in een muziekwereld waarin luisteren versnipperd en vluchtig is geworden. 

Kunnen we dan wel nostalgisch terug gaan kijken naar de muziek die nu uitkomt? Volgens Driessen wel, al verwacht ze dat er iets verandert in wát we herinneren. “Doordat artiesten elkaar zo snel opvolgen, onthouden we misschien minder specifieke namen,” zegt ze. “We worden eerder nostalgisch naar de esthetiek van een muziektrend dan naar één artiest.” Misschien denken we over tien jaar niet terug aan Charli xcx zelf, maar aan de vibe van haar brat summer. Het gevoel dat bij een tijdperk hoorde. 

Eindredactie door Evi Verleije

Dit artikel werd geschreven door

Bekijk profiel

Emmalotte Smit

<p style="font-weight: 400">Emmalotte Smit (1998, zij/haar) is redacteur Tijdsgeest en onderzoekt hoe trends het moderne leven vormgeven en waarom die juist nu ontstaan. Haar nieuwsgierigheid naar wat mensen beweegt bracht haar zowel in de journalistiek als in werk rond gedragsverandering en inclusie binnen organisaties. Daarnaast houdt ze zich bezig met de vraag waarom we de dingen doen zoals we ze doen, en hoe het verlangen naar de nieuwste trends de tijdsgeest weerspiegelt. In 2026 verschijnt haar boek Micro-momenten.</p>

>